Parijs picpus

Parijs

Parijs, oktober 2023 - op een hoek bij de rue de picpus. Het lijkt op niets uit de 17e eeuw en toch was er hier al een straat, huizen en vooral mensen en heeft mijn hoofdpersoon hier al rondgelopen. Om valse sentimenten te voorkomen probeer ik me niet teveel voor te stellen en zoek vooral naar sporen uit die tijd. 

Misschien staat er nog een huis uit ongeveer die tijd, misschien nog een stuk groen wat vroeger een tuin was… dan sta ik op een kruising met de Rue du Faubourg-Saint-Antoine waar nog veel meer geschiedenis te vinden is.

In 1657 verklaarde koning Louis XIV dat ‘iedere ambachtsman of handelaar die hier leefde was vrijgesteld van de eis een meesterschap te hebben verkregen bij een gilde1.Bovendien werd hout bestemd voor verwerking vlakbij per boot uitgeladen en in de wijk opgeslagen. Vandaar dat deze straat midden in een wijk kwam te liggen waar van oudsher al veel handwerkslieden, vooral ambachtelijke houtbewerkers uit Vlaanderen en Duitsland, kwamen te werken en wonen en wat een brandhaard bleek voor veel opstanden en revolutionaire acties. Van hieruit marcheerden burgers naar de Bastille in 1789, werd van hieruit in 1793 opgetrokken naar het centrum om de Girondijnen  ten val te brengen en nog weer jaren later was deze wijk de laatste plaats waar in 1848 weer een andere revolutie werd neergeslagen. Volgens de Franse schrijver Delvau was ‘de geschiedenis van deze faubourg de geschiedenis van Parijs – maar dan geschreven met vuurwapens2. 
En opvallend; ongeveer twintig jaar voordat Franciscus hier kwam wonen werd in 1652 een heuse veldslag in deze buurt uitgevochten tussen voor- en tegenstanders van Lodewijk de XIV tijdens de ‘Fronde’ opstand tegen de koning. Lodewijk… die komen we nog tegen. Het is wel een plek voor Franciscus om te gaan wonen. 
Maar goed – laten we bij het begin beginnen. Waarom loop ik hier en waarnaar of liever gezegd naar wie ben ik op zoek?

• 1 Eric Hazan, The Invention of Paris (Paris, Verso books, 2011)
• 2 A. Delveau, Histoire anecdotique des barrières de Paris (Paris : Dentu, 1865)